ﺗﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﯾﻪ ﺗﯿﮑَّﺶ ﮐﻢ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﮔﻮُﺩﻩ ﮔﻮُﺩﻩ ﯾﮑﯿﺶ ﮐﻤﺘَﺮ
ﻣﻦ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎ ﭘﺲ ﺩﺍﺩﻡ ﮐﻪ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺍ ﻫﺴﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﺑِﻢ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎ ﺩﺭﺱ ﺩﺍﺩﻥ
ﮐﻪ ﺍﺗﻔﺎﻕُ ﻫﻀﻢ ﮐﻨﻢ
ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﻮﺏ ﺑﺎﺷﻢ ﺗﻮ ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ
ﺑﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺧﻮ ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻗﺎﯾﻖ
ﻭﺭﺱ 2
ﺷﻬﺮِ ﺯﯾﺮِ ﭘﺎﻣﻮﻥ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺍﯾﻦ
ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻢ ﻣﯿﮕﻦ
ﻧِﻤﯿﺸﯽ ﻗَﺼﺐِ ﻗﺎﻧﻮﻥ
ﻓﺮﻕِ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻻﯼِ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯼ ﺁﺩﻣﺎﺳﺖ
ﻗﻠﺒﺘﻮﻧﻮ ﺷﺐ ﮔﺮﻓﺖُ
ﻧﻮﺭُ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﻡ
ﭼﺮﺥِ ﭼﺮﺧﺶ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻭ ﭼﺮﺧﻮﻧﺪﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ
ﭼَﻢُ ﻭ ﺧﻢ ﺭﻭﺯِ ﻣﺎﺭُ ﭘﺮﺕ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎﻩ
ﻣﺮﯾﺨﯽ ﻧﺒﺎﺵ ﻭﻗﺘﯽ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻨﻢ ﻧﯿﺴﺖ .safe
ﺣﺲ ﺧﺎﺹِ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺗﻮ
ﺁﺳﻤﻮﻧﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﯿﻒ
ﻣﯿﮕﺬﺭﻥ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮﺏ ﻭ ﺑﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ
ﺑﭙﺮﻥ ﺍﺯ ﺭﻭ ﺑﺎﻡ ﺍﺯ ﮐﺎﺷﺘﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ
ﺧﻼﺻﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎ ﯾﻪ ﭼﯿﺰ ﻭﺭ ﻣﯿﺮﯼ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺴﻤﻮﻡ ﺑﺎ ﯾﻪ ﻧﺦ ﺗﻤﺜﯿﺮﯼ
ﺁﺩﻣﺎ ﻫﺮ ﮐﺪﻭﻡ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ .ﺍﯼ ﻣﯿﭙﯿﭽﻦ
ﻣﺰﺭﻋﻪ ﺍﻥ ﺍﻣﺎ ﭘﺮ ﺩﻭﻧﻪ ﯼ ﺑﯽ ﺭﯾﺸﻦ ﮔﻠﻬﺎ ﯾﮑﯽ
ﯾﮑﯽ ﺟﻮﻭﻧﻪ ﻣﯿﺪﻥ
ﺑﻌﺪِ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﺭﻭﺷﻨﯽِ ﺑﯽ ﺷَﮏ
ﻭﺭﺱ 3
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﺭﻭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﯿﺸﻤﺮﻡ
ﻣﻦ ﻣﺎﻫﻪ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﻡ
ﭼﻮﻥ ﻋﻤﺮِ ﻧﻮﺭُ ﻣﯿﺪﻭﻧﻢ ﺩﻝ ﻧﺒﻨﺪ ﺑﻪ ﭘﺮﺗﺎﻝ
ﭘﺸﺖِ ﭘﺎﺕِ ﮔﻮﺩﺍﻝ
ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺑﺎ ﺭﺩ ﻣﯿﺸﻦ ﺗﻮ ﻓَﺼﻞِ ﺗﻠﺦ .ﺧُﺮﺩﺍﺩ
ﻣﻦ ﺧﻼﻑ ﻧﺸﺪﻡ ﻭﻟﯽ ﺧﻼﻑ ﮐﺮﺩﻡ
ﻣﻦ ﺣﻼﻝ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﻡ
ﻭﻟﯽ ﺣﻼﻝ ﮐﺮﺩﻡ
ﺩﺍﺩﺍﺷﯽ ﮐﺎﺵ ﺩﻧﯿﺎ ﻗﺪ ﻓﮑﺮ ﺗﻮ ﺑﻮﺩ
ﺑﺎ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺭﺍ
ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﻭﻍ
ﺧﻼﻑ ﯾﻪ ﻧﺦ ﺩﻭ ﻧﺦ ﺑﺎ ﺳﺮ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻠﻮﻍ
ﯾﻪ ﻋﺸﻖ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ
ﺗﻮ ﺷﻬﺮ ﮔَﻢُ ﺷﻠﻮﻍ
ﺍﯼ ﮐﺎﺷﻮ ﮐﺎﺷﺘﻦ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺩﺭ ﻧﯿﻮﻣﺪ
ﺳﮕﺎﺭﻭ ﮐﺸﺘﻢ
ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﻧﯿﻮﻣﺪ
ﻟﺒﺎﺭﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﭼﺸﺎﺭﻭ ﺩﻭﺧﺘﻦ
ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺳﻮﺧﺘﻦ
ﺑﺎﺯ ﺻﺪﺍﯾﯽ ﺩﺭ ﻧﯿﻮﻣﺪ به این مطلب امتیاز بدهید:  1  2  3  4  5 

موضوعات مرتبط با این مطلب :