ﻫﯽ ﭼﻪ ﻓﺎﺯﻩ ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ
ﻫﻤﻪ ﭼﯽ ﺳﻔﯿﺪ ﺳﯿﺎﻩ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﻧﯽ
ﺑﺎﺯﻡ ﻣﻨﻮ ﯾﻪ ﺟﺴﻢ ﻟﺸﻮ ﺑﯽ ﺣﺎﻝ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻧﮕﻪ ﭘﻮﺳﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﮐﭽﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ
ﻭﺍﯼ ﺍﻧﻘﺪ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﻩ ﺧﻨﺪﻡ
ﺑﺎ ﭼﺸﻤﺎﻡ ﻗﻔﻠﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺁﺗﯿﺸﻪ ﺭﻭ ﻓﻨﺪﮎ
ﯾﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﺩﻭﺩ ﮔﺎﺭﯼ
ﭼﻪ ﺑﺨﺖ ﮔﻨﺪﯼ ﺩﺍﺭﯼ ﺗﻮ ﺟﯿﺐ ﺧﺎﻟﯽ
ﻧﮕﻮ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺭﻧﮓ ﻣﺸﺎﺑﻪ
ﻣﻦ ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﺭﻭ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺧﻨﺪﻩ ﻗﺎﭼﺎﻗﻪ
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺴﺮ ﯾﻪ ﻋﻘﺪﻡ ﮐﻪ ﺳﺮ
ﺗﺎ ﭘﺎﯼ ﻣﺴﯿﺮﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺭﺩﻡ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ
ﺍﮔﻪ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺣﻼﻝ ﮐﻨﯿﺪ
ﺍﻣﺎ ﺁﺭﻩ ﺗﺎ ﺍﻻﻥ ﺳﺎﺧﺘﻢ ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﺑﺮﯾﺪﻡ
ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ
ﺍﺯ ﻣﯿﺰﻩ ﻣﺤﮑﻤﻪ ﺍﺯ ﻓﮑﺮﻩ ﻓﺮﺩﺍﻫﺎ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻐﺰﻣﻪ
ﺻﺎﺩﻕ:
ﻣﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﯾﺎ ﺯﻧﺪﻡ ﺩﻗﯿﻖ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ
ﯾﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺪﻭﺭﻡ
ﺑﯽ ﺧﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺷﺪﻡ ﮐﻪ ﭘﺮﻩ ﭘﯿﭽﻮ ﺧﻤﻪ
ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺗﻬﺶ ﮐﺸﯿﺪﻡ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﮐﻞ ﺯﯾﺮﻭ ﺑﻤﺶ
ﺍﻭﻧﻘﺪ ﺑﺎﻻﺋﻢ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻢ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﻢ
ﺍﻭﻧﻘﺪ ﻣﯿﮑﺸﻢ ﺗﺎ ﺑﻤﯿﺮﻡ ﺩﻝ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ
ﮔﻮﺷﺖ ﻧﺸﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﻢ ﺍﻭﻧﮑﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺧﻮﺭﺩﻡ
ﺑﺎﺧﺘﻢ ﻫﻤﻮﻧﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﺮﺩﻡ
ﺑﺒﯿﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﺸﻪ ﻓﺮﺻﺘﺎﺗﻮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺯﺍﺭﯼ
ﺍﻭﻧﻮﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﺕ ﺩﺍﺭﯼ ﭼﺸﻤﺎﺗﻮ ﻣﯿﻤﺎﻟﯽ
ﻭﻟﺶ ﮐﻦ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺰﺍ ﯾﻪ ﺑﺎﺭﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺒﺮﻩ
ﻗﺒﻞ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﯾﮑﯽ ﺗﻮ ﺭﻭ 3 ﺗﺎ ﮔﻠﻮﻡ ﺑﺰﻧﻪ
ﺣﺴﺮﺕ ﺟﻔﺖ ﭘﺎﻫﺎﻡ ﻭﺍﺳﻪ ﺻﺎﻑ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻥ
ﺑﺒﯿﻦ ﭼﯿﻪ ﺑﺎ ﻭﺟﺪﺍﻥ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ
ﺍﯾﻦ ﺭﺳﻤﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﻩ
ﻣﺜﻠﻪ ﺗﻨﻪ ﻣﺎﺭﻩ
ﻣﯿﭙﯿﭽﻪ ﺩﻭﺭﺗﻮ ﺩﺳﺖ
ﺗﻮ
ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﻩ
by: Farzin Nourmohammadi به این مطلب امتیاز بدهید:  1  2  3  4  5 

موضوعات مرتبط با این مطلب :